تاریخچه تولید ایزوگام در ایران

در قديم الايام از روش سنتی كاه گل برای عايق نمودن سقف ها استفاده می شد سپس روش قيرگونی و آسفالت جای آن را گرفت.
در سال 1350 شرکت ایزوران با هدف تولید انواع الیاف شیشه جهت عایق بندی حرارتی و برودتی، دانش فنی روز آلمان را باهمکاری متخصصین آلمانی بکار گرفت. با توجه به گسترش شهرنشینی و افزایش ساختمان سازی، نیاز جامعه به یک عایق بندی پیشرفته به جای روشهای سنتی که علاوه بر کیفیت بیشتر،از روش نصب آسان برخوردار باشد، بیشتر می شد. به همین منظور شرکت ایزوران که وابسته به سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران بود، در سال 1354 تولید انواع عایقهای رطوبتی با نام تجاری ایزوگام را در دستور کار خود قرار داد و با اعزام متخصصین آن شرکت به کشور ایتالیا و دستیابی به دانش فنی تولید ایزوگام، شروع به ایجاد واحد تولید عایق رطوبتی با ظرفیت سه میلیون مترمربع در سال نمود. با خرید ماشین آلات تولیدی از کشور ایتالیا، پس از نصب و راه اندازی، در سال 1356 به بهره برداری کامل رسیده و رسما شروع به فعالیت تولید عايق پيش ساخته نمود.
در دهه 1370 شرکت بام گستر دلیجان با بهره برداری از اولین فاز تولید خود، این صنعت را در شهرستان دلیجان  بومی سازی نمود. با توجه به کیفیت و حجم بالای محصولات این شرکت، شهرستان دلیجان بعنوان شاخص تولید ایزوگام، در ایران شناخته شد و با توجه به نزدیکی تامین کنندگان مواد اولیه ،تولید کنندگان متعدد ایزوگام دراین شهرستان فعالیت خود را آغاز نموده و دلیجان بعنوان قطب ایزوگام ایران شناخته شد.
 امروزه عایق رطوبتی، جايگزين روش های كهنه و قديمی به دليل امتيازات فراوان آن شده است.